We dachten dat het eiland bewoond was omdat er een paar hutten stonden, maar deze bleken onbewoond. Zo konden we ons voorstellen hoe het was om op een onbewoond eiland te wonen en besloten daar dat dat niets voor ons is.
Dinsdagmorgen werden we met 7 andere deelnemers door Lisa (een travestiet, die de bekendste en een van de beste mola makers is van de San Blas) opgehaald met een panga, een grote houten kano met buitenboordmotor, waarmee we eerst naar het vaste land en daarna een stukje de Rio Sidra zijn opgevaren. Daar startte de wandeling.
Een smal pad door het oerwoud leidde langs een paar begraafplaatsen van verschillende families. Ook de ouders van Lisa liggen hier begraven. Op de graven liggen allerlei voorwerpen. Lisa vertelde dat dit de lievelingsspullen van de doden waren. Bij volwassenen vaak een kom of slippers, bij kinderen hun favoriete speelgoed.
Na ongeveer een uur kwamen we bij een waterval, waar we konden zwemmen en geluncht hebben.
De terugweg ging via de rivier. Het eerste stuk bleek tot onze verrassing een soort survival tocht te zijn.
We moesten van watervalletjes afglijden en van rotsen springen, alles bij elkaar een heel leuke tocht met een gezellige groep.
Lisa als een donkere Marilyn Monroe.
Vanaf 4 uur hebben we met z´n allen happy hour gevierd op het strand waarbij iedereen wat te eten en te drinken meebracht en Bob zelfs nog voor gitaar muziek heeft gezorgd. Tot het donker werd hebben we het met 6 Amerikanen en 1 Belg heel gezellig gehad.
Woensdagmorgen kwam Lisa nog een keer langs met vers brood en natuurlijk haar voorraad mola´s, waar we er een paar van gekocht hebben.
Mola Lisa.
