De kerk van Niadup.
We liggen vlak voor Niadup, waar we donderdagmiddag voor het eerst aan land zijn gegaan. Hier hebben we voor het eerst een paar albino´s gezien, die door inteelt zonder pigment geboren worden. Vreemd om tussen de donkere mensen ineens een paar spierwitte te zien.
Vrijdagmorgen zijn we naar de wal aan het vaste land geroeid om eens rond te kijken. We zagen daar steeds mensen aan land gaan waarvan we dachten dat ze met een bus naar een andere plaats gingen.
Het bleek dat zij op de begraafplaats gewerkt hadden omdat er donderdag iemand was begraven. Volgens een van de begeleiders mochten wij daar niet komen zonder toestemming van de Saila omdat dit een geheime plaats was. Jammer, maar daar moesten we wel eerbied voor hebben.
Daarna zagen we een boot bij het eiland aanleggen waarna het heel druk werd op het pleintje bij de steiger. De boot bleek een soort parlevinker uit Colombia te zijn en het hele dorp was uitgelopen om te zien wat er allemaal te koop was.
Verschillende handelaren hadden hun waren uitgestald en de mensen konden allerlei spulletjes kopen die normaal niet op het eiland te koop zijn.
De vrouwen waren allemaal zo druk met het uitzoeken van spullen dat ik snel een paar foto´s heb kunnen maken zonder dat ze er erg in hadden.
Op de boot zelf kon je wat verse groenten kopen. Er was keus uit uien, wortels, tomaten en kool. Daar heb ik mijn slag nog geslagen, want de verse groenten waren inmiddels op.
Op het plein kwamen we de administrateur van het eiland tegen die ons vertelde dat hij ´s middags nog even langs zou komen om de 5 dollar te innen die je bij ieder eiland moet betalen om daar voor anker te liggen en aan land te mogen gaan op hun grondgebied. Voor die 5 dollar krijg je een permit die een maand geldig is. Zo´n man komt graag even aan boord omdat hij dan nog iets te drinken krijgt en natuurlijk in de hoop dat er nog een pen of iets dergelijks te krijgen is.
