Uitstapjes op Curaçao.

Vrijdag was het happy hour (wat hier de hele avond duurt) heel druk, met een zanger om de feestvreugde te verhogen. Er komen hier niet alleen maar bootjesmensen, ook Nederlanders die op het eiland wonen ontmoeten elkaar hier.
Pim (van de Linea) vertelde dat Budget Marine zondag mensen uitnodigde om mee te varen op een boot die naar de regatta ging kijken die door hun op Curaçao georganiseerd werd. Een wedstrijd voor boten van het eiland die tegen elkaar strijden om een wisseltrofee.

Het was vooral een wedstrijd voor de gezelligheid, maar iedereen deed zijn best om zo snel mogelijk te varen. Er deden echte wedstrijdboten mee en toerzeilers.

Wij zaten op een catamaran motorboot waar we onderweg naar de Fuikbaai van de wedstrijd konden genieten. In de Fuikbaai gingen we voor anker, waar we konden zwemmen. Tussen de middag was er een lunch voor deelnemers en gasten waarna er nog een wedstrijd gevaren werd. Het was een gezellige dag met leuke mensen aan boord.
Maandag zijn we met de bus naar Willemstad gegaan om op ons gemak rond te kijken. Het centrum van Willemstad is gezellig en levendig.
Langs het water is een drijvende markt, deze noemen ze zo omdat de mensen op hun boot wonen.

De vissers verkopen hun waren vanaf de boot,

de andere handelaren hebben op de wal een stalletje met voornamelijk groenten en fruit.
Op sommige plaatsen zijn de muren versierd door plaatselijke kunstenaars wat een heel apart 3 dimensionaal beeld geeft.

Zo kun je zomaar op een terrasje wat drinken met een paar grote leguanen vlak achter je. Op een andere muur zien we zonnebloemen en ook een keer een vrouwenfiguur.
De huizen en monumenten zien er fleurig uit in gezellige kleuren die natuurlijk mooi uitkomen in deze zonnige omgeving. De Nederlandse invloeden zijn nog terug te vinden in de vorm van de gevels en we kunnen hier ook nog Nederlands praten. Er zijn niet voor niets zoveel Nederlanders die hier een tweede huis hebben of er blijven wonen.

Vroeger een synagoge, nu het kantoor van de officier van justitie.

Naar Curaçao.

Dan is toch het moment aangebroken waarop we afscheid moeten nemen van onze nieuwe vrienden. Van Nick en Els hebben we een leuk kookboekje gekregen met recepten van de Antillen en van Wim en Marianne een boekje over Makamba´s (Nederlanders) op Bonaire, met een foto van hun op de voorpagina.

Met Nick en Els.

De mensen in de haven van Dintelmond krijgen allemaal de groeten van Wim en Marianne. Als jullie willen weten wat hun “werk” is hier, kijk dan op www.compassbonaire.nl zo´n baan willen we toch allemaal wel?

Nu liggen we op Curaçao in het Spaanse water, een beschut binnenwater waar het al behoorlijk vol ligt met boten die hier het orkaan seizoen doorbrengen. Bij de vissershaven is een klein tentje waar op dinsdag en vrijdag happy hour is waar veel bootjesmensen naar toe komen, dan heb je al gelijk leuke contacten en je kunt hier ook informatie uitwisselen. Iedere morgen is er via de marifoon een soort netwerk waar informatie gegeven wordt en je vragen kunt stellen. Zo weten we ook dat er ´s morgens om 9.45 een bus komt die gratis naar de supermarkt rijdt waar iedereen een uur de tijd krijgt om boodschappen te doen. Voor ons fijn omdat je hier overal een eind vandaan zit en voor de supermarkt ook een goede handel, deze is verzekerd van klanten omdat de bus nog meer plaatsen heeft waar hij mensen ophaalt op verschillende tijden. Zo hebben ze de hele dag klanten en wij staan niet in een lange rij bij de kassa. De service gaat zelfs zover dat er een koffiehoek is waar je gratis koffie kunt pakken.
Internet hebben we via een andere boot die hier al 8 jaar ligt en een antenne heeft geplaatst waar iedereen tegen een kleine vergoeding gebruik van kan maken. Soms werkt het wel heel traag, maar we hebben verbinding zonder dat we met de laptop hoeven te sjouwen.

Jonge muzikanten op de Koningin Emmabrug in Willemstad, de enige drijvende draaibrug ter wereld.

Moeilijk afscheid van knus Bonaire.

De afgelopen week hebben we niet veel bijzonders gedaan, ´s morgens wat huishoudelijke klusjes en ´s middags een uurtje naar het strand waar we mooi kunnen snorkelen. Gisteren hebben we wat brood meegenomen die de vissen gewoon uit onze hand kwamen eten. Bij mij zwom er een flinke vis tegen me aan waar ik zo van schrok dat ik mijn hand open deed en gelijk al mijn brood losliet waardoor er een hele school om me heen zat. Nadat Henk ook door zijn brood heen was hebben ze zelfs nog even achter ons aan gezwommen.

Omdat we nog niet in het bezit zijn van een onderwatercamera hebben we wat foto´s van vissen die we hebben gezien overgenomen uit een boek.

Een verdwaalde jonge flamingo naast onze steiger.

Onze buren kwamen ook even kijken wat er aan de hand was.

We hebben op Bonaire alweer 4 gezellige weken gehad, de tijd vliegt voorbij. Het is een eiland wat je heel knus of heel saai vindt, dat hangt ervan af waar je van houdt. Wij vinden het allemaal heel gemoedelijk, we zijn snel gewend aan het leven en kennen inmiddels al heel wat mensen. We hebben dan ook de neiging om hier nog veel langer te blijven maar hebben nu toch besloten om maandag te vertrekken naar Curaçao. Dan kunnen we daar de boel nog verkennen en de boot helemaal “vakantie klaar” maken voor we naar Nederland vliegen.

Een tuin waar flamingo´s tussen de "kunstwerken" doorlopen.

Haringhappen op Bonaire.

Het leven hier gaat rustig zijn gangetje, we komen hier wat nieuwe bekenden tegen en dan dinsdag ook ineens weer een paar wat oudere bekenden. De Happy Bird met Roderick en Yvonne is ook aangekomen op Bonaire. Dinsdagavond hebben we met hun bijgekletst bij Karel´s beach bar. Woensdag zijn we weer naar de openlucht bioscoop gegaan waar ´Water For Elephants´ draaide. Jammer dat de weersomstandigheden in Nederland het niet toelaten om zo´n filmgelegenheid te hebben, het is heel bijzonder om met z´n allen in een soort tuin te zitten om te kijken.
Donderdag zijn we een eind gaan fietsen en hebben we de vlindertuin bezocht. Hier hebben ze vlinders van het eiland maar ook geïmporteerde uit Costa Rica.

Daar bestellen ze poppen die ze uit laten komen in een kast. Het is een hele organisatie om het bestand op peil te houden omdat de vlinders ongeveer 3 weken leven en sommige soorten maar 1 week.
Vanmorgen (zondag) kwamen Roderick en Yvonne onverwacht langs, helemaal naar de haven gevaren in hun dingy.
Vanmiddag zijn we naar het strand naast de haven gegaan. Hier kun je heel leuk snorkelen, allerlei mooie vissen zwemmen hier tussen het koraal. Ze vluchten niet voor je weg dus heb je alle tijd om ze op je gemak te bekijken.
Nadat we deze week helemaal jaloers naar al die foto´s van haringhappende mensen in de krant hebben gekeken werden we vandaag helemaal blij verrast bij het happy hour.

Daar werden om 6 uur een paar flinke bakken met haring aangevoerd die ´s middags ingevlogen waren en hebben wij ook heerlijk kunnen happen in de Hollandse nieuwe!

Hmmmmmm!

Nog meer jazz….

Zaterdagavond zijn we met nog een paar kennissen van Wim en Marianne uitgenodigd om op hun boot net buiten de haven aan een boei naar het jazz concert te luisteren. Iedereen had wat lekkers te eten en te drinken meegenomen, we hebben dus een culinaire avond gehad met live muziek op de achtergrond. Het was wat modernere jazz waar we geen van allen echt van gecharmeerd waren maar gezellig was het wel.
Zondagmiddag was de afsluiting van het festival bij het Divi Flamingo Beach Resort.

Daar was een heel goed optreden van Madeline Bell & Frits Landsbergen.

Bij sommige nummers traden Joke Bruijs en Manuela Kemp op als achtergrondkoortje.

We zijn nu 2 weken op Bonaire, waarvan alweer een week in de haven. Hier liggen allemaal boten van mensen die op het eiland wonen. Wim heeft voor ons geregeld dat we hier naast een andere boot konden liggen want het is nu nog maar een kleine haven waar normaal geen passanten kunnen liggen. Er zijn wel plannen om de haven volgend jaar flink uit te breiden. Het leuke is dat we hier nu een beetje opgenomen zijn in de gemeenschap. Net als de anderen doen we gewoon onze boodschappen, was en alle voorkomende klusjes.
Maandagavond ben ik uitgenodigd door Marianne en 2 van haar vriendinnen om mee te doen met een Tarot spel. Hierbij moest je van te voren een vraag stellen die met behulp van de kaarten waar je tijdens het spel op komt beantwoord wordt. Frappant is dat iedereen terecht kwam op plaatsen die echt op de eigen vraag betrekking hadden, maar het leukst van de avond vond ik dat de gesprekken, die door het spel ontstonden, heel fijn waren.

Film en Jazz op Bonaire.

Woensdag zijn we met Wim en Marianne naar de film geweest, niet in een bioscoopzaal maar bij Chill Out, een kleinschalig resort met 4 appartementjes, een zwembad en een bar.
Hier draaien ze wekelijks gratis een film (dvd) met behulp van een beamer op een muur, heerlijk in de open lucht. Het gaat er hier nog gemoedelijker aan toe dan bij Filmtheater Fanfare in Oudenbosch. De beschikbare stoelen worden neergezet in de richting van het scherm, als je aankomt zoek je een stoel uit en legt er wat grind op, een teken dat de stoel bezet is, dan kun je op je gemak nog iets drinken aan de bar. Voor alle zekerheid hebben de vaste klanten ook eigen stoelen in de auto, die kunnen er ook bijgezet worden. Nu draaide de nieuwste film van de Pirates of de Caribean. We vonden de film niet geweldig, maar de sfeer was heel erg toepasselijk, onder een paar wuivende palmen kijken wat de piraten in dit gebied uitspoken, een beetje effect van een 3-dimensionale film.
En dan is er het Hemelvaart weekend waarvan we meestal wel 1 of 2 dagen naar Breda gaan voor het Jazz festival. Nu blijkt er hier op Bonaire ook 4 dagen een Jazzfestival te zijn!
Donderdagavond zijn we naar een concert geweest in Fort Oranje. De avond was verdeeld in 3 optredens:
-Pal´i Wiri, een groep van Bonaire

-Nina Strnad uit Slovenië met een Trio van Curaçao

-Henk van Twillert uit Nederland en Vento do Norte, een groep muziekstudenten uit Portugal met saxofoons en klarinetten.
Tussen de optredens door werden er gedichten voorgedragen.
Wij vonden vooral Nina Strnad met het Trio heel erg goed.
Vrijdagavond was het concert hier in Plaza Resort Bonaire. Wij kijken vanaf de boot gedeeltelijk op het podium, we hebben dus gratis mee kunnen genieten van de optredens. Na de concerten zijn hier vlakbij ook nog after parties waar een groepje muzikanten speelt en sommige artiesten ook naartoe komen om te zingen. Het is bedoeld als jamsessie, dat wil zeggen dat iedereen die wil mee mag spelen of zingen, wij zijn vrijdagavond even wezen kijken maar hebben de indruk dat het meer een ontmoetingsplaats is voor de mensen die op het eiland wonen en dan voornamelijk de Nederlanders.

Tussen de muziek door horen we een paar keer per dag een vliegtuig opstijgen van het vliegveld wat vlak naast de haven ligt.

De buurman aan de andere kant van de steiger is iets rustiger!

National Park Washington-Slagbaai.

Maandag zijn we verkast naar Plaza Resort Marina omdat we hiervandaan iets makkelijker met de fiets op pad kunnen om boodschappen te doen e.d. ´s Middags hebben we gelijk de was van een paar weken naar de wasserij buiten Kralendijk gebracht.

Kunst met gevonden voorwerpen langs de weg.

Dinsdag hebben we een auto gehuurd en zijn naar het noordwesten van het eiland gereden waar het National Park Washington-Slagbaai ligt, een beschermd natuurgebied van 55 km².

We volgen de wegwijzers met een leguaan naar het park. Langs de weg zien we regelmatig afrasteringen die gemaakt zijn van de takken van cactussen, deze worden geplant en groeien weer verder als een stevige heg die goed beschermt tegen ongewenste bezoekers.

Bij de ingang van het park is een klein museum met de geschiedenis van het eiland, hoe het ooit ontstaan is, en de dieren die hier voorkomen.

Het gebied heeft wat weg van een wild-west woestijnlandschap wat je wel eens in films ziet.

De rotsen zijn gevormd door de stijgende en dalende zeespiegel. Fossielen van koraal zie je op de vlakke stukken in de rotsen.

In het park wemelt het van de hagedissen en we zien een paar flinke leguanen, die hier iguana´s genoemd worden.

In het zoute water van de meren leven flinke kolonies flamingo´s, er zijn ongeveer 4000 nesten op het eiland.

We waren blij dat we bij de autoverhuurder gezegd hadden dat we naar het park wilden, we hebben een auto meegekregen die de 35km lange route over een ruw pad aankon, een prachtige route waar we van genoten hebben.

´s Avonds was hier in het Resort een barbecue op het strand onder begeleiding van een steelband waarbij het behoorlijk druk was met gasten die in het hotel of een appartement verblijven.

Diavoorstelling Bonaire