Heel af en toe hebben we op de boot verbinding, dan ga je er eens voor zitten om de mail te beantwoorden, valt de verbinding weer weg. Ook de radio werkt hier niet goed omdat er teveel antennes en industrie om de baai is die de signalen verstoren. We kunnen hier wel met de computer naar de kant, dat moeten we dan het liefst overdag doen omdat we 1 keer ´s avonds naar de kant zijn gegaan om de mails te bekijken toen de bewaker kwam vertellen dat we wel op moesten passen voor een grote rat die daar rondliep. Nadat Henk hem voorbij zag lopen waren we snel klaar met internet en gaan we daar liever niet meer zitten.☻
De afgelopen week hebben we Lo en Tessa regelmatig ontmoet. Vorige week vrijdag hebben we heerlijk bij hun in het zwembad gezwommen en zijn we ´s avonds met zijn vieren uit eten geweest in het oude centrum.
In de tunnels van het fort.
Zondag zijn wij naar het fort van San Felipe de Barajas gewandeld. Oorspronkelijk was het fort vrij klein, maar is steeds meer uitgebreid tot de hele heuvel, waar het op gebouwd is, was bedekt met het bouwwerk. Een complex tunnelsysteem verbindt de strategische punten van het fort om voorraden te verdelen en evacuaties voor te bereiden. Ondanks diverse aanvallen van de Britten is dit fort nooit ingenomen.
´s Avonds zouden we hier aan boord barbecueën. Omdat Louise niet zo lekker was hebben we de spullen meegenomen naar Lo en Tessa en alles daar op de barbecue klaargemaakt.
De rest van de week hebben we het oude centrum van Cartagena een paar keer bezocht, overdag en ´s avonds om de sfeer te proeven en de gebouwen te bekijken als ze verlicht zijn.
Ik ben ook nog een keer alleen gegaan om het klooster en de kerk van San Pedro Claver en het paleis van de Inquisitie te bekijken (hier heeft Henk niet zoveel geduld voor). Het klooster is in het begin van de 17de eeuw door de Jezuïeten gesticht en heette toen San Ignacio de Loyola. De naam is later ter ere van San Pedro Claver, die in het klooster leefde en er ook gestorven is, veranderd. Hij heeft zijn hele leven besteed om de slaven, die uit Afrika werden gehaald, zo goed mogelijk te dienen en werd de apostel van de zwarten genoemd. Hij was in 1888 de eerste persoon die heilig verklaard werd in de Nieuwe Wereld.
Het Paleis van de Inquisitie is vooral een mooi gebouw, waar op de benedenverdieping de meest gruwelijke martelwerktuigen staan. Op tekeningen staan de gebruiksaanwijzingen, maar op de bijschriften staat dat de werktuigen natuurlijk niet echt gebruikt zijn. Ze zullen zich wel schamen voor dit soort praktijken, die helaas over de hele wereld voorkwamen. Je moet toch op de een of andere manier aan een bekentenis komen.
De voornaamste misdaden waren hekserij en godslastering. De schuldigen werden in het openbaar ter dood veroordeeld.
Schoonheid is in Colombia heel belangrijk. Jaarlijks zijn hier in november miss verkiezingen, wat een heel spektakel is. Er is zelfs een soort missengalerij waar alle missen hun eigen tegel hebben.
Terwijl Henk woensdag met Lo naar Oiltanking was ben ik samen met Tessa in Cartagena gaan winkelen, altijd fijn als iemand de weg weet naar de betere winkeltjes. Nu ben ik weer in het bezit van een nieuwe bikini (het enige kledingstuk wat hier snel verslijt). Tussen de middag ergens een heerlijke salade gegeten en ´s avonds hebben we van de kookkunsten van Lo genoten.
Donderdag ben ik naar de tandarts geweest om mijn tandsteen te laten verwijderen. Bijzonder is dat de tandarts zijn praktijk aan huis heeft. Bij binnenkomst hoor je een geweldig geblaf alsof er een knots van een hond op je af komt. Kijk je naar beneden, blijkt dat er ongeveer ter hoogte van je enkels een hondje rondloopt wat net doet of hij heel gevaarlijk is. Dan komt er iemand in een wit pak met een soort piratensjaaltje op je af om je te zoenen, dit blijkt de tandarts te zijn die zijn stoel op een soort balkon met schuiframen heeft staan, een leuke, kundige man met een grote dosis humor. Boven de behandelstoel hangt zelfs een televisie, waarvan de bedoeling wel zal zijn dat je afgeleid wordt of vooral niets van je favoriete soap hoeft te missen maar die, als hij zijn lamp naar beneden trekt, helemaal uit zicht verdwijnt.
Als het regent heb je direct natte voeten!
