Onze eerste stop is bij het nootmuskaat station in Gouyave, een van de verzamelpunten waar de boeren hun product naartoe brengen.
We krijgen een rondleiding en horen dat alle delen van de vrucht worden gebruikt. De buitenkant voor crèmes, de rode schil om de noot wordt gedroogd en als kruid gebruikt (foelie) en de noot moet 6 weken drogen voor hij verscheept wordt over de hele wereld.
Het verhaal gaat dat een dokter, die in het begin van de 19de eeuw in Oost-Indië had gewoond, de eerste nootmuskaat mee naar West- Indië had genomen om de smaak van zijn punch te verhogen. (Als je hier een rumpunch bestelt raspen ze er ook nootmuskaat over wat inderdaad heel lekker is.) De bomen kwamen in 1843 naar Grenada en bleken hier heel goed te gedijen. Nootmuskaat werd zo belangrijk voor het eiland, dat de vrucht op de nationale vlag staat afgebeeld. Grenada produceert 1/3 van de wereldopbrengst.
Hierna maken we een stop bij de River Antoine Rum Distilleerderij waar je al bijna de hoogte krijgt van de lucht als je het terrein oploopt. Aan het einde van de rondleiding mag er ook geproefd worden van pure rum, met een alcoholpercentage van 80%, en een paar variaties met vruchtensap die met een alcoholpercentage van 16 % een stuk lekkerder smaken.
Na de rum gaan we naar het Belmont Estate waar cacao geproduceerd wordt. Als je ziet hoe bewerkelijk het proces is begrijp je beter waarom goede chocolade best prijzig is. De boeren brengen de pitten van de net geoogste cacaovruchten naar de fabriek waar zij eerst worden gefermenteerd, daarna worden ze buiten gedroogd op lange houten bakken, waar ieder half uur iemand door de bonen loopt om ze om te woelen, daarna worden ze gepolijst en vervoerd naar chocolade fabrieken.
Cacao lopen.
De droogbakken kunnen ´s nachts en als het gaat regenen onder een afdak gereden worden.
Na al deze informatie wilden we even rondlopen in Grenville. Hier werden we gelijk aangesproken door een man die vroeger op een cruiseboot had gewerkt en ons rond wilde leiden, waarbij hij ook allerlei informatie aan ons kwijt wilde.
We hebben een klein stukje met hem rondgelopen en bij het eerste terrasje gezegd dat we liever even wat wilden gaan drinken. Voor 1 dag hadden we genoeg nieuwe kennis te verwerken.
