dinsdag 8 maart 2011

Carnaval op Carriacou.

Zondag begon het carnaval op Carriacou. We hebben de hele middag al een voorproefje gehad van keiharde muziek die over de baai heen knetterde. Dit was ter voorbereiding van het feest wat voor de jeugd van Harvey Vale georganiseerd werd. Het bleek een soort disco te zijn, die voor de gelegenheid voor een paar winkeltjes opgebouwd was, waar alle gelukkigen die een kaartje hadden binnen onder de sproeiers stonden te dansen. De anderen hebben het feest op straat gevierd. Wij hadden gehoord dat er in het stadion vanaf 9 uur een calypsofestival werd gehouden. Daar aangekomen was het nog helemaal stil, de hekken bleven dicht. Wij gingen al twijfelen of we wel op de juiste plek waren, maar er kwamen steeds meer mensen. Bij een tentje met zicht op de ingang hebben we gewacht op de gebeurtenissen. Als je hier aan iemand vraagt hoe laat iets begint krijg je een nietszeggend antwoord zoals, `jus now`, wat zoiets als `het begint zo` betekent en wat in werkelijkheid betekent dat niemand het weet. Het begon uiteindelijk om 11 uur met een optreden van een steelband van een grote groep enthousiaste jongelui. Het calypso festival bleek een soort lokaal songfestival te zijn met optredens van jongelui uit de buurt die zeker geen calypso lieten horen. We hebben er een paar bekeken tot we genoeg house muziek hadden gehoord. In Hillsborough is het feest tot 11 uur ´s morgens doorgegaan. Dat merkten we toen we maandag in het begin van de middag aankwamen om naar de parade te kijken. De straat waar het feest gevierd was lag helemaal vol met lege flessen en allerlei andere troep. Hier en daar lagen ook wat mensen te slapen of waren nog steeds bezig met het feest. In Nederland is het mode om een klein stukje van je onderbroek te laten zien, hier moet de hele onderbroek te zien zijn. Of het lekker zit weten we nog niet. De aanvangstijd van de parade was eigenlijk 12 uur. Dit liep uit tot half 5 en was een optocht met 2 kindergroepen en een klein groepje danseressen in luchtige kostuums in maat variërend van XS tot XL, wel allemaal met deinende billen, een kunst die ze met de geboorte meekrijgen, want de kleintjes maken dezelfde bewegingen. De volwassenen. De kinderen. Aan de meeste kinderen was te zien dat ze heel lang hebben moeten wachten, vooral de kleintjes zagen er heel moe uit. Dinsdagmorgen ben ik nog even voor een paar boodschappen naar Hillsborough gegaan. Daar begon net de Shakespeare Mas. Een soort straattoneel waar iedereen omheen staat. Door geldgebrek bij de organisatie waren ook dit maar 2 groepen, maar wel leuk om te zien. Zo hebben we toch nog iets van het carnaval meegemaakt. Toneelspelers in actie.