Dag gezellig Domburg.

Na ons vorige bericht hebben we diverse reacties gehad op de vraag wie ons kon vertellen wat voor beest we gezien hadden. Het blijkt een Capybara te zijn. Het is het grootste nog levende knaagdier op aarde, leeft in het Amazone gebied en hoort tot de familie van de waterzwijnen. Wij hebben nog maar een kleintje gezien, want deze beesten kunnen tussen de 50 en 80 kg zwaar worden. (de informatie op Google verschilt hierin) Hij kan op het land en in het water goed vooruit komen door de vliezen tussen zijn tenen. (Peter, Heidi en John bedankt voor de informatie.)

Woensdag zijn we, na een paar gezellige weken, uit Domburg vertrokken en bij Paramaribo weer voor hotel Torarica voor anker gegaan. Deze keer hebben we ons niet gemeld bij de receptie van het hotel. De vorige keer dat we hier lagen hadden we dat wel gedaan en moesten we 50 Amerikaanse dollars per dag betalen om over hun steiger te mogen lopen. Dat dit tarief verschilt per receptionist is heel verwonderlijk. Een andere boot die hier heeft gelegen moest net zoveel betalen als wij, weer een ander de helft en nog een ander hoefde niets te betalen en mocht zelfs water tanken. We hebben nu maar het zekere voor het onzekere genomen en zijn niet langs de receptie gegaan.
Donderdag zijn we naar de immigratie dienst geweest om vast uit te klaren, dan kunnen we weg zodra we willen.
Sinds vorige week merken we goed dat we hier nog in de kleine regentijd zitten. Iedere dag vallen er diverse flinke buien. Donderdagavond zelfs zo hevig dat we van de gelegenheid gebruikt hebben gemaakt om in de kuip te douchen. Zelfs ons haar konden we wassen. De stralen waren harder dan de douche binnen.

Vrijdag ben ik naar de kapper geweest en daarna naar de centrale markt om groente en fruit voor de komende dagen in te kopen. 's Middags kwam de Vagant, die we al uit Domburg kennen, hier ook voor anker liggen.
Zaterdagmorgen zijn we naar de Tulip, een grote Nederlandse supermarkt, gelopen. Het leek wel of we in Luilekkerland terecht waren gekomen. Sinds La Gomera hadden we geen behoorlijke supermarkt meer gezien. Ze verkopen hier ook allerlei spullen uit Nederland. Speculaasjes, drop en spekjes liggen nu weer in de kast. Zelfs het blad Boodschappen van vorige maand lag hier bij de kassa, met een sticker van Tulip over de naam van de oorspronkelijke supermarkt in Nederland.
De windverwachtingen voor de komende dagen zien er goed uit. We vertrekken zondagmiddag uit Suriname, met de stroom mee de rivier af, naar Tobago waar we na 3 of 4 dagen hopen aan te komen.