Woensdag heb ik voor het eerst onder water foto´s gemaakt met mijn nieuwe camera. Best griezelig om hem zomaar onder water te gebruiken, na gebruik goed nagespoeld met zoet water en hij doet het nog steeds! Omdat de zon net wegging op het moment dat we gingen snorkelen zijn de foto´s niet spectaculair, maar ik wilde hem toch een keer uitproberen.
Donderdag zijn we met de bus naar Westpunt gegaan. Onderweg kwamen we langs alle hotels en resorts. Alles staat in dit gedeelte van Aruba in het teken van toeristen die van een strandvakantie genieten.
Vrijdag hebben we een auto gehuurd om het noordelijke gedeelte van het eiland en het Nationaal park Arikok te bekijken. Dit spreekt ons toch wat meer aan, onderweg de dorpjes en het ruige landschap met veel cactussen en de divi-divi bomen die allemaal naar het westen wijzen omdat de wind hier normaal gesproken altijd uit het oosten komt.
Aan de noordkust is nog een kleine natuurlijke brug te zien, de grootste is in 2005 ingestort. Ooit ontstaan door de kracht waarmee het water op de kust beukt, nu ondermijnd door datzelfde water.
In het Nationaal park Arikok zijn een paar mooie grotten te bewonderen waar je soms een eind in kunt lopen naar een andere ruimte waar licht via een gat in de bovenkant binnenkomt. Je kunt je voorstellen dat hier vroeger mensen gewoond hebben. Nu vliegt er alleen af en toe een vleermuis langs die in zijn slaap gestoord is.
Aruba is ooit ontstaan door een vulkaan uitbarsting, maar het is nog steeds een raadsel hoe de Casibari rotsformaties midden in het landschap ontstaan zijn. Je kunt je voorstellen dat de kolossale stenen door reuzen lukraak zijn opgestapeld, dan lijkt het dat de torentjes van stenen aan de zeezijde zijn gestapeld door hun spelende kinderen.
Het wonderlijkst is nog dat de steentjes op elkaar blijven staan want het waait hier stevig. We hebben deze torentjes ook al op Virgin Gorda bij de rotsformaties van The Baths gezien maar niet in de hoeveelheid zoals ze hier voorkomen.
