Rana Azul.

Na de laatste Spaanse les zijn we vrijdag rond de middag samen met de Baros vertrokken naar Palos Lagoon. Een tochtje van 12 mijl waarbij we langs een paar eilandjes kwamen en door Dolphin Bay, die zo genoemd wordt omdat er dolfijnen zwemmen. Bij de ankerplaats zagen we de Windhond ook aankomen en zo lagen we met 3 Nederlandse boten in een baai bij het vaste land. De belangrijkste reden dat we hier naartoe zijn gevaren was Rana Azul, het restaurant van Josef en Maria, (zo heten ze echt en ze hebben geen zoon maar 2 dochters) een echtpaar uit Oostenrijk wat hier een restaurant is begonnen. Het zijn goede kennissen van Hans en Linda die hier de afgelopen tijd al vaker zijn geweest.

Vrijdagavond zijn we met z´n allen hier gaan eten, heel lekker en gezellig. Zaterdag zijn we met Hans en Linda naar de wal gegaan aan de andere kant van de baai om een stuk van het vaste land te verkennen. Hier kun je alleen maar met de boot komen, het is een dicht regenwoud waar in dit gedeelte helemaal geen weg naartoe is.

Waar zit Henk?

De natuur is hier prachtig, er groeit en bloeit van alles, mooie bloemen, typische stammen, gigantische bamboe bossen en…. het blauwe kikkertje leeft in dit gebied. (Rana Azul is Spaans voor blauwe kikker). We boften dat we al redelijk snel een kikkertje zagen.

Deze zijn net zo klein als de rode kikkers en door de kleur nog moeilijker te zien tussen de bladeren. Nadat hij mooi op de foto stond hebben we er nog een heel stel rond zien springen.

Vlakbij een huisje kwamen 3 meisjes naar ons toe lopen. Zij horen tot de Ngöbe-Bugle, een Indianenstam waar 35% van de bevolking van deze streek toe behoort.

De huizen van deze mensen worden op palen gebouwd waardoor ze minder last hebben van wateroverlast en ongedierte.
Na de wandeling zijn we nog naar Rana Azul gevaren en hebben daar een heerlijke pizza uit de houtoven gegeten.
Linda en ik hadden de meisjes beloofd dat we zondagmorgen nog terug zouden komen om wat spulletjes te brengen. Ze zaten al op ons te wachten en waren heel blij dat we onze afspraak na waren gekomen.

Ja, ja, we drinken ook wel eens water!

´s Middags zijn we nog een stukje met z´n allen gaan wandelen voor we weer bij Rana Azul terecht kwamen waar op zondagmiddag heel wat mensen naartoe komen om elkaar te ontmoeten en lekker te eten.
We hebben de brulapen deze keer niet gezien, maar ´s morgens brullen ze je wel wakker. Van internet hebben we geleerd dat de apen brullen om andere groepen te laten weten waar zij zich bevinden. De andere groepen blijven dan een beetje uit de buurt, zo hoeven ze niet met elkaar te vechten. We konden nu duidelijk een paar groepen horen omdat het geluid uit verschillende richtingen kwam.
Na een paar gezellige dagen zijn we maandagmiddag weer terug gevaren naar de ankerplaats bij Bocas Town waar we, in plaats van vogels en brulapen, muziek van de kant horen.