Het was een week na het plotseling overlijden van John op 8 mei, onze oorspronkelijke vertrek datum.
We hebben nu dan ook na zo´n vol jaar gemengde gevoelens. Toevallig kijken we op dit moment vanuit de kuip tegen het eiland Sint John aan.
Toen we vertrokken hadden we heel veel verwachtingen. Een gedeelte daarvan is uitgekomen. Hoewel de realiteit vaak anders was, is ons weinig tegen gevallen.
Erg positief is de geringe omvang van de criminaliteit. Slechts één keer hebben we ons bedreigd gevoeld. Dat was in de havenplaats Praia op het Kaapverdische eiland Santiago.
Alle verhalen over oppassen voor diefstal van b.v. de bijboot, of opdringerigheid van zogenaamde boot boys om op deze letten, hebben we nog nergens meegemaakt.
Heel anders is het weer tot nu toe dan verwacht. We hebben veel (passaat) wind gehad vooral bij de grote oversteek was dat in ons voordeel. Vaak ook vervelend, maar één keer slechts te veel van het goede. Dat was bij aankomst van het Canarische eiland La Gomera.
In Suriname kwamen de eerste dagelijkse regenbuien en dat is gebleven tot nu toe. De temperatuur is steeds tegen de 30 graden. Voor hier in het Caribische gebied is het weer volgens degenen die het weten kunnen, dit seizoen, bar en boos.
We hebben veel zeilende mensen ontmoet, waarvan de Nederlanders natuurlijk de meeste indruk maken. Veel van hen hebben andere bestemmingen en hebben we al vaarwel gezegd. Sommigen komen we ergens weer tegen, totdat ook zij een andere koers gaan varen. We hebben veel plezier gehad en hebben fijne herinneringen aan de bezoeken van Pa en Ma op La Gomera, Maaike en Stefan in Gambia en aan onze opstappers Peter en Koen.
De culturen van veel landen en soms dicht bij elkaar liggende eilandjes verschillen vaak behoorlijk met elkaar. Waarschijnlijk door hun oorsprong. Meestal vrolijk en vriendelijk, op enkele eilanden wat afstandelijker.
De muziek hier op de kleine Antillen valt ons een beetje tegen. Geen swingende reggae, maar meestal mega bass.
Vanaf Sint Maarten en vooral hier op de Virgin eilanden komen we veel Amerikaanse toeristen tegen en het lijkt wel of daardoor de prijzen ook overal omhoog gaan. Jammer.
Wij zijn ons ervan bewust dat we blij mogen zijn dat we het allemaal kunnen beleven.
Aan boord voelen we ons prima thuis. We missen geen TV en hebben al twee keer naar een videofilm gekeken. We hebben genoeg te eten en te drinken.
Met onze gezondheid gaat het erg goed. We leven behoorlijk gezond in de frisse oceaan lucht en ons dagelijks bad is (als we voor anker liggen) 's morgens een duik in zee.
Met de suikerziekte is alles schijnbaar onder controle, ik (Henk) heb al een controle afspraak gemaakt met de internist in juli.
Met m'n gehoor apparaten gaat het minder goed. Van de 4 werkt er nog maar 1.
Met de boot is alles in orde. Maar heel vaak is er wel weer iets wat hersteld of verbeterd moet worden. Gelukkig is dat een beetje mijn (Henk) hobby. M'n vaste uitdrukking is tegenwoordig: "Het is allemaal niet vanzelfsprekend".
We zijn heel blij met de communicatiemiddelen die we aan boord hebben, de SSB radio en soms internet, zelfs af en toe skype, waardoor we de contacten met thuis kunnen onderhouden. Het is geen direct contact, wat we wel missen, maar toch een goed vervangmiddel.
Aan de leuke reacties merken we dat de website door veel mensen gelezen wordt. Wij zijn heel blij met de berichten van het thuisfront over het wel en wee waardoor we ook met jullie mee kunnen leven.
Henk, eindredactie Barbara.
