Dinsdag was het water bij Coco Banderas Cays nogal woelig door de harde wind, maar woensdagmorgen hebben we vlakbij de boot kunnen snorkelen.
Daarna zijn we naar een van de eilandjes geroeid om even rond te kijken. Terug op de boot hebben we zitten lezen. Op een gegeven moment kwam er een rubberboot aanvaren met een dinghy erachter die wel heel veel op de onze leek. Oeps…het was onze Bob, hoe kan dat nou? Bleek dat we bij het aan boord stappen de boot niet vastgemaakt hadden (we dachten allebei dat de ander dat gedaan had) waarna hij zelf de omgeving was gaan verkennen en op een van de andere eilandjes was geland. Gelukkig had iemand, waar wij mee hadden staan praten toen we op het eilandje waren en die dus wist hoe ons bootje eruitzag, hem daar gezien. Deze man kwam hem naar ons terugbrengen. We hebben natuurlijk heel veel geluk gehad dat hij op het eilandje was gestrand en die man wist dat het ons bootje was. We moeten er niet aan denken dat hij langs het eilandje de volle zee op was gedobberd want zonder dinghy ben je hier echt nergens.
Na dit alles toch weer een keer een happy hour met Jeff en Debbie van Sailors Run, een gezellig Amerikaans stel, die pas weer naar hun boot gingen toen het al donker was.
Vanmorgen (donderdag) hebben we eerst nog koffie gedronken bij Jeff en Debbie voor we naar Holandes Cays zijn gevaren.
Dag Jeff en Debbie op Sailors Run.